Η ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΙΜΗΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΔΕΗ

 

ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΟΜΙΛΙΑ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΣΤΗΝ ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΙΜΗΣ  ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ  ΔΕΗ ΓΙΑ ΤΑ 57 ΧΡΟΝΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΗ

Αξιότιμες κυρίες και κύριοι,
αγαπητοί συνάδελφοι, φίλες και φίλοι,

Σήμερα συναντιόμαστε για να θυμηθούμε, να τιμήσουμε και να μοιραστούμε συναισθήματα.

Στεκόμαστε σήμερα μαζί —παλιοί και νέοι— για να τιμήσουμε 57 χρόνια ιστορίας.  

Μιας ιστορίας που δεν γράφτηκε μόνο με μεγάλους αριθμούς παραγωγής, αλλά με ιδρώτα, επιμονή, συναδελφικότητα· μια ιστορία που φώτισε κυριολεκτικά τη χώρα και έδωσε παλμό στη Μεγαλόπολη και στην ευρύτερη Αρκαδία.

Η ΔΕΗ στη Μεγαλόπολη δεν είναι απλώς ένας σταθμός παραγωγής ρεύματος. Είναι ένα κομμάτι της ταυτότητας του τόπου μας.  

Είναι η δύναμη που έδωσε φως στην Ελλάδα για σχεδόν έξι δεκαετίες και που στήριξε με κόπο, ιδρώτα και θυσίες χιλιάδες οικογένειες.

Πριν από πέντε και πλέον δεκαετίες, εδώ στη Μεγαλόπολη, γεννήθηκε ένα από τα σπουδαιότερα ενεργειακά κέντρα της χώρας, ξεκινώντας ένα έργο εθνικής σημασίας.

Το άνοιγμα του ορυχείου και η λειτουργία  των  πρώτων μονάδων  έβαλαν τη Μεγαλόπολη  στον χάρτη της χώρας ως κέντρο ενέργειας.                                     

Από τα έγκατα της γης, με την εξόρυξη & την καύση του  λιγνίτη, τροφοδοτήθηκε  με  ηλεκτρική ενέργεια κάθε σπίτι, κάθε σχολείο, κάθε νοσοκομείο της  πατρίδας μας.

Η ιστορία της ηλεκτροπαραγωγής στη Μεγαλόπολη ξεκινά το 1932, τότε που χορηγήθηκε η πρώτη άδεια για ηλεκτρική εγκατάσταση στην περιοχή  η οποία εξαγοράστηκε από τη ΔΕΗ το 1960.

Λίγο πριν  το τέλος της 10ετίας του 50 ξεκίνησαν εκτεταμένες  έρευνες στη λεκάνη της Μεγαλόπολης οι οποίες αποκάλυψαν μεγάλο κοίτασμα λιγνίτη που κρίθηκε  εκμεταλλεύσιμο, παρότι ήταν χαμηλής ποιότητας.

Το 1969 ξεκίνησαν οι εργασίες εκμετάλλευση του λιγνίτη  που αποτέλεσε  & πρωτοποριακό γεγονός για την εποχή, αφού για πρώτη φορά διεθνώς αξιοποιήθηκε  τόσο φτωχός σε θερμογόνο δύναμη λιγνίτης, δείχνοντας ότι η Ελλάδα μπορούσε να βρει ενέργεια μέσα από τις δικές της πηγές.

Το 1971 τέθηκαν σε λειτουργία οι δύο πρώτες μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, ισχύος 125 MW η καθεμία.

 Το 1975 προστέθηκε η τρίτη μονάδα, ισχύος 300 MW, και το 1991 η τέταρτη, επίσης 300 MW. ανεβάζοντας τη συνολική εγκατεστημένη ισχύ στα 850 MW,  

Στη διάρκεια της  λειτουργίας τους οι μονάδες κατανάλωσαν 450εκ. τόνους λιγνίτη για την εξόρυξη του οποίου χρειάστηκε να μετακινηθούν πάνω από 1,3 δις. κυβικά μέτρα γαιών  και παράχτηκαν  190.000 γιγαβατώρες ηλεκτρικής ενέργειας, σχεδόν το 8% της συνολικής παραγωγής της χώρας.

Μπορεί το ποσοστό να φαίνεται ένας αριθμός· όμως στην πραγματικότητα σήμαινε κάτι πολύ μεγαλύτερο: σήμαινε ασφάλεια για την Ελλάδα, σήμαινε ανάπτυξη για την κοινωνία.

Όμως πίσω από τα νούμερα υπήρχαν και υπάρχουν πάντα άνθρωποι.
Χιλιάδες εργαζόμενοι πέρασαν από εδώ αφού η ΔΕΗ είχε γίνει ο μεγαλύτερος εργοδότης της περιοχής & απασχόλησε στις καλές περιόδους 2.400 μόνιμους  ενώ εκατοντάδες συμβασιούχοι και εργαζόμενοι εργολάβων κάλυπταν τις ανάγκες των μονάδων και των ορυχείων.

Αυτοί οι άνθρωποι, από τη Μεγαλόπολη και την Αρκαδία, τη Μεσσηνία,& τη Λακωνία, την Αργολίδα  & την Ηλεία, την Εύβοια & την Πτολεμαΐδα,  αλλά και από άλλα μέρη της Ελλάδας, ήρθαν να βρουν δουλειά, να χτίσουν τη ζωή τους, να μεγαλώσουν τις οικογένειές τους.

Όλοι αυτοί οι άνθρωποι  με την εργασία τους, τον κόπο, τον ιδρώτα  & τη θυσία τους, αιματηρή σε κάποιες περιπτώσεις, με υπευθυνότητα & αφοσίωση  κράτησαν τις μηχανές σε λειτουργία, κράτησαν το φως αναμμένο σε όλη τη χώρα & συνέβαλαν στο γιγάντωμα της ΔΕΗ.

Δύσκολες  οι συνθήκες  εργασίας  στις ατέλειωτες  βάρδιες,  μέσα στα ορυχεία ή δίπλα σε μηχανές που δούλευαν ασταμάτητα. 

Και γίνονταν πιο δύσκολες  με την παγωνιά του χειμώνα, τη ζέστη του καλοκαιριού, & την σκόνη να σε ακολουθεί σε κάθε σου βήμα. Και όμως, οι άνθρωποι αυτοί δεν λύγισαν.

Παρά τις δυσκολίες  η τεχνογνωσία που αναπτύχθηκε εδώ —από τους ηλεκτρολόγους  και τους  μηχανολόγους  μέχρι τα πληρώματα των ορυχείων, τα συνεργεία συντήρησης και τα εργολαβικά συνεργεία— είναι εθνικό κεφάλαιο.

Η λειτουργία της ΔΕΗ με τις  χιλιάδες θέσεις εργασίας δεν στήριξε μόνο οικογένειες· έφερε ανάπτυξη: δρόμους, πλατείες, σχολεία, καταστήματα, νέες επαγγελματικές δραστηριότητες. Δημιουργήθηκε ένα ολόκληρο οικοσύστημα παρεμφερών εργασιών — συντήρηση, μεταφορές, τεχνικές υπηρεσίες, εστίαση.

Η Μεγαλόπολη μεγάλωσε μαζί με τη ΔΕΗ. Άλλαξε όψη, άλλαξε ρυθμό.   Από μια μικρή επαρχιακή πόλη έγινε γνωστή σε όλη την Ελλάδα ως «ενεργειακή καρδιά» της χώρας.

 Η Μεγαλόπολη έγινε συνώνυμο της ενέργειας και η ενέργεια συνώνυμο της Μεγαλόπολης.

Όμως το τίμημα ήταν βαρύ. Δάση και καλλιεργήσιμες εκτάσεις απαλλοτριώθηκαν, χωριά μετακινήθηκαν, το περιβάλλον υπέστη σημαντικές αλλοιώσεις, η γεωργία και η κτηνοτροφία οδηγήθηκαν σε παρακμή, ενώ η ατμοσφαιρική ρύπανση και τα προβλήματα στον υδροφόρο ορίζοντα δημιούργησαν νέα καθημερινά βάρη για τους κατοίκους  του Λεκανοπέδιου της Μεγαλόπολης.

Δίπλα σε όλα αυτά, όμως, δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τη βαριά σκιά  των ανθρώπων που χάθηκαν.

Σήμερα, σκύβουμε με σεβασμό το κεφάλι στους 29 εργαζόμενους που έχασαν τη ζωή τους εν ώρα καθήκοντος .

29  άνθρωποι που δεν γύρισαν ποτέ στα σπίτια & στις οικογένειές τους.

Είναι ο επίσημος αριθμός θυμάτων που έχει γνωστοποιηθεί δημόσια από το Σύνδεσμο Συνταξιούχων ΔΕΗ Μεγαλόπολης. &….. δεν είναι αριθμός, είναι ονόματα,  είναι οικογένειες, είναι ιστορίες που μας συνοδεύουν.

 Ήταν συνάδελφοι, φίλοι, συγγενείς.

Σήμερα, πριν λίγη ώρα, τους τιμήσαμε  έναν προς έναν με σεβασμό και ευγνωμοσύνη. σε μια σεμνή τελετή με τα αποκαλυπτήρια  μαρμάρινης  πλάκας  που φέρει τα ονοματεπώνυμά τους, την κατάθεση στεφανιών, την τήρηση ενός λεπτού σιγής, & το προσκλητήριο  νεκρών.  

Η θυσία τους μας θυμίζει ότι η πρόοδος έχει κόστος, ότι η ασφάλεια στην εργασία δεν είναι ποτέ δεδομένη.

Οφείλουμε να τους θυμόμαστε πάντα, και να αγωνιζόμαστε για περισσότερη πρόληψη, περισσότερη εκπαίδευση, μηδενική ανοχή στην παραβίαση κανόνων ασφαλείας. ώστε καμία άλλη οικογένεια να μη ζήσει τέτοιο πόνο.

Φίλες & Φίλοι …

Οι εποχές αλλάζουν.     Οι παλιές λιγνιτικές μονάδες αποσύρθηκαν, η στροφή σε καθαρότερες μορφές ενέργειας είναι πραγματικότητα.               Η νέα μονάδα φυσικού αερίου, καθώς και οι ανανεώσιμες πηγές, δείχνουν τον δρόμο που ακολουθεί η χώρα μας.

Όμως, το κλείσιμο των μονάδων 1,2,3 & η απόφαση το 2019 για πρόωρη απολιγνιτοποίηση  βρήκε τη Μεγαλόπολη απροετοίμαστη.

Μέσα σε λίγα χρόνια έκλεισε & η 4^η  λιγνιτική  μονάδα όπως και το ορυχείο, βάζοντας τέλος σε μια ιστορία 55 χρόνων.

Η μετάβαση υπήρξε απότομη και χωρίς σχέδιο. Με το κλείσιμο των μονάδων & των ορυχείων, εκατοντάδες εργαζόμενοι οδηγήθηκαν σε πρόωρη συνταξιοδότηση,  ενώ οι συμβάσεις έκτακτου προσωπικού δεν ανανεώθηκαν.  

 Η πόλη, που για μισό αιώνα στήριξε ενεργειακά τη χώρα, βρέθηκε ξαφνικά αντιμέτωπη με την ερημοποίηση.     

Νέοι αναγκάστηκαν να φύγουν, αναζητώντας προοπτική αλλού, ενώ οι υποσχέσεις για επενδύσεις που θα εξασφάλιζαν νέες θέσεις εργασίας και ανάπτυξη παραμένουν ανεκπλήρωτες.

Όποια κι αν είναι η ενεργειακή κατεύθυνση του μέλλοντος, η Μεγαλόπολη έχει κερδίσει μια θέση στην ιστορία.  

Γιατί η τεχνογνωσία που αποκτήθηκε εδώ, οι άνθρωποι που εργάστηκαν, οι θυσίες που έγιναν, δεν σβήνουν. Αντίθετα, αποτελούν παρακαταθήκη.

Και η πρόκληση για όλους εμάς είναι να διασφαλίσουμε ότι η πόλη δεν θα μείνει πίσω στην ενεργειακή μετάβαση.  

 Ότι οι νέες επενδύσεις, οι νέες θέσεις εργασίας και οι νέες δεξιότητες θα κρατήσουν τη Μεγαλόπολη ζωντανό και ακμαίο κέντρο.

Η συζήτηση λοιπόν για την «επόμενη μέρα» είναι ανοιχτή.  

Οι τοπικοί φορείς & οι κάτοικοι διεκδικούν:

·         Νέες θέσεις εργασίας τώρα, για να κρατήσουμε τους νέους μας εδώ.

·         Άμεση ίδρυση του βιομηχανικού πάρκου στο Ψαθί ώστε να προσελκυστούν επενδύσεις.

·         Αποκατάσταση των πρώην ορυχείων και αξιοποίηση της γης από τους κατοίκους.

·         Περιορισμό της εγκατάστασης φωτοβολταϊκών σε παραγωγικές εκτάσεις.

·         Δημιουργία Βιομηχανικού Μουσείου για τη διατήρηση της μνήμης και της βιομηχανικής κληρονομιάς. ένα αίτημα στο οποίο ο Σύνδεσμος Συνταξιούχων ΔΕΗ  Μεγαλόπολης πρωτοστατεί & απευθύνει έκκληση σε όλους τους τοπικούς φορείς, & όχι μόνο, να συστρατευτούν για την επίτευξή του .

·         Και πάνω απ’όλα, να επιστραφεί στη ΔΕΗ ο δημόσιος χαρακτήρας της, γιατί η ενέργεια είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα.

Κυρίες και κύριοι,
αν κάτι μας διδάσκουν αυτά τα 57 χρόνια, είναι ότι τίποτα δεν χαρίζεται. Όλα κατακτώνται με κόπο, με ομαδική προσπάθεια, με πίστη σε έναν κοινό σκοπό.    Και αυτό ακριβώς ήταν η ΔΕΗ στη Μεγαλόπολη: ένας κοινός σκοπός, που ένωσε ανθρώπους, οικογένειες και γενιές.

Σήμερα, λοιπόν, κρατάμε ζωντανή αυτή την ιστορία. 

Τιμούμε & ευχαριστούμε τους χιλιάδες εργαζόμενους που έδωσαν κομμάτι της ζωής τους για να στηρίξουν τη χώρα. Ευχαριστούμε τις οικογένειές τους για την υπομονή και τη στήριξη. 

Ευχαριστούμε την τοπική κοινωνία για τη συμπόρευση. 

Και πάνω απ’ όλα, τιμούμε & κρατάμε  αιώνια στη μνήμη μας τους 29 ήρωες  συναδέλφους μας που δεν είναι πια εδώ.  Η μνήμη τους ας γίνεται οδηγός — για ασφάλεια, πρόοδο, σεβασμό στον άνθρωπο. 

Και υποσχόμαστε πως θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε με το ίδιο πείσμα για το μέλλον αυτού του τόπου.

ΓΙΑΤΙ:  ΕΖΗΣΑ & ΕΓΩ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΗ

Και  επειδή η μνήμη δεν είναι μόνο σιωπή…
είναι και τραγούδι, είναι και ρυθμός, είναι και ψυχή.

Γι’ αυτό, στη συνέχεια, θα έχουμε την τιμή να ακούσουμε το συγκρότημα του Πολυκανδριώτη, με τραγούδια της ξενιτιάς και της εργατιάς.

Τραγούδια που μιλούν για τον μόχθο, για την αγωνία, αλλά και για την περηφάνια εκείνων που πάλεψαν και κράτησαν τη ζωή όρθια.
Με αυτά τα τραγούδια θα συνεχίσουμε να τιμούμε, όχι μόνο με λόγια αλλά και με ήχους και συναισθήματα, τους ανθρώπους της ΔΕΗ στη Μεγαλόπολη.

Σας ευχαριστώ.